انسان اگر همه عمرش را بدون یک لحظه درنگ در شکر نعمت آب به عبادت خالق بپردازد باز هم کافی نخواهد بود و دیگر هیچ ، فقط چند روز این مایع هستی بخش به جهان جاری نشود کافی است تا پایان زندگی آغاز شود ، و ما چه سهل انگارانه از کنار مهم ترین عامل حیاط بشری می گذریم بی آنکه قدرش را بدانم و شکرش را بخوانیم .
اما گیاهان مورد علاقه انجمن ما یعنی کاکتوس ها بخصوص انواع بیابانی قدر این نعمت خدا دادی را نسبت به دیگر گیاهان بخوبی می دانند و اگر در فصول ریزش باران قطره آبی گیر شان بیاید آنرا مشتاقانه در وجود خود ذخیره می کنند ، تا در مواقع بی آبی از وجود آب درون خود بهره مند شده و زندگی کنند .البته بدن انسانها هم قسمت اعظمش از آب است اما بنا به لطف پروردگار و خلق هوشمندانه انسان و منابع آبی فراوان در دسترس اشرف مخلوقات هر گز نیازی به ذخیره آب برای مدت طولانی در خود ندیده است .